Allereerst kom ik nog even terug op ons bezoek aan het eiland Baru waar ik vorige week over heb geschreven. Ik was n.l. vergeten om ook nog wat foto's van een 'rijdende barman' toe te voegen aan dat verhaaltje, dus bij deze.

De 'rijdende bar' word gevormd door een kruiwagen en een koelbox.

De barman verkoopt kokosnoten die gevuld zijn met kokosmelk, rum, limoen en ijsblokjes

Dit is zijn handelsvoorraad inclusief een kapmes om de kokosnoten te onthoofden.

Het drankje word Coco Loco genoemd en is erg lekker. Nadat je het drankje op hebt, word op jou verzoek de kokosnoot in stukken gehakt, zodat je de inwendige laag kokos kunt op eten. Hoe wil je nog versere kokos eten?

Zoals vorige week gemeld, mocht collega Jan, Colombia niet verlaten omdat hij hier een te lang aaneengesloten periode in Colombia was geweest. Daarom moest hij zich afgelopen maandagmorgen om 9 uur melden bij DAS voor een stempel in zijn paspoort. DAS is hier de immigratiedienst. Na een hoop vragen op een formulier ingevuld te hebben, kreeg hij een rekening van 300.000 peso's (ca. € 120,-) die hij eerst moest betalen. Dit betalen kan dan weer niet in dat betreffende kantoor. Nee daarvoor moet je naar een bankfiliaal die door DAS is aangewezen. Een ander filiaal van diezelfde bank word niet geaccepteerd. Dat betalen heeft hij nog net voor 12 uur kunnen doen en daarna moest hij om 2 terug komen bij DAS om het bewuste stempel in zijn paspoort te krijgen. Je houd het bijna niet voor mogelijk, maar men kon het bewuste stempel echter niet vinden en Jan kreeg uiteindelijk om half vier een papiertje mee dat het bewuste stempel in zijn paspoort maar moest vervangen. Door dit gedoe kwam hij uiteindelijk een uur te laat op het vliegveld aan om in te checken maar gelukkig deden ze daar niet moeilijk en kon hij uiteindelijk om 5 uur ‘s middags vertrekken.

Begin van de week kregen we weer eens een reactie van de makelaar over de nog steeds uitstaande rekening van de elektriciteit leverancier. Nadat ik vorige week al 100.000,- peso's (ca. € 40,-) had betaald, is de advocaat van het makelaarskantoor naar Barranquilla gegaan dat hier vandaan ca. 100 km naar het noorden ligt. Hij heeft zich daar bij de 'Superindentencia de Servicios Publicos' gemeld. Dit is een soort van toezichthouder op de energie leveranciers. In eerste instantie kreeg hij te horen, dat hij zich daar te laat met mijn bezwaarschrift meldde. Je denkt dan, hoezo te laat, dit verhaal loopt al vanaf september 2010!! Hij heeft echter alles kunnen uitleggen en het resultaat is, dat die Superindentencia een verzoek bij de elektriciteit leverancier heeft ingediend om 10.000.000,- peso's (ca.€ 4000,-) van de uitstaande rekening af te halen. Er blijft dan nog ruim 600.000,- peso's (ca. ? 240,-) over die ik dan nog moet betalen. Met dit bedrag kan ik leven. Nu is het echter weer wachten totdat ik die gecorrigeerde rekening toegestuurd krijg. Er komt dus ongetwijfeld een vervolg op dit verhaal.

In het kader van teambuilding gaan we zo'n beetje iedere vrijdagavond met alle hier aanwezige Thales collega's uit eten, steeds bij hetzelfde restaurant. Dit etentje sluiten we steevast af met een kop koffie en een scheut Baileys, of in de koffie of apart in een glas. Gisteravond kregen we van de eigenaar als dank voor het regelmatig daar komen eten een fles Baileys aangeboden. Deze keer zat er dus beduidend meer Baileys in de koppen dan dat er koffie in zat.