Op advies van een aantal lezers van onze verhalen, hebben we een poging gedaan om de Winterschilder een spons en zeem in de handen te drukken zodat hij ook gelijk de ramen eens een goede beurt kon geven. Helaas had deze man geen boodschap aan ons verzoek en bleven wij met nog steeds vieze ramen zitten. Gelukkig hebben we midden deze week weer eens een flinke regenbui gehad en dat heeft er voor gezorgd dat de ramen weer enigszins zijn 'schoon' gespoeld. De winterschilder heeft deze week zijn activiteiten verplaatst naar de zij- en achterkant van het gebouw en heeft daar net als de voorkant maar een klein gedeelte geschilderd. Het verschil is duidelijk zichtbaar. Na afgelopen woensdag hebben we hem ook niet weer gezien. Hij heeft schijnbaar zijn biezen gepakt.

Verder is het deze week voor ons een wat 'saaie' week geweest met op één dag (maandag) na elke dag uit eten met de hier aanwezige Thales collega's. We zijn zondag begonnen om met twee auto's naar het eiland Baru te rijden waar we naar Playa Blanca zijn geweest om te snorkelen en te zwemmen in helder blauw water met prachtig witte zandstranden. In tegenstelling tot ons eerste bezoek (Augustus 2010) aan dit eiland toen het er één grote modderpoel was, waren de wegen op de vele gaten na goed berijdbaar. Na de oversteek per veerpont die door twee veredelde kano's met buitenboordmotoren word voortgeduwd, zijn we doorgereden naar Playa Blanca.

Overtocht per veerpont

Aankomst aan de overkant na ca. vijf minuten varen.

Op het strand konden we kiezen uit een die soorten vis die dan een uur later worden opgediend.

Iedereen heeft zijn keuze laten vallen op roze / rode vis links op de plaat.

Na een uur word de vis zo opgediend. Het is een erg lekkere vissoort.

Zoals al gezegd, zijn we op de maandag na de gehele week ergens buitenhuis wezen eten met een wisselend internationaal gezelschap Thales collega's en bij sommigen met aanhang. Afgelopen vrijdag was de groep het grootst qua landen van afkomst. De groep bestond uit Colombianen, Nederlanders, Fransen en iemand uit Korea en iemand uit Finland.

Afgelopen vrijdag zou collega Jan Schonewille samen met zijn vrouw Joke (die hier 3 weken op vakantie bij hem is geweest) en Rudy van Rossum weer naar Nederland terug gaan. Voor m.n. Jan ging dat helemaal verkeerd. Bij de laatste controle op het vliegveld door de douane werd hij er fijntjes op gewezen, dat hij te lang aan één gesloten in Colombia was geweest. Jan is hier n.l. al op 6 Januari j.l. naar toe gekomen. De douane vertelde hem dat hij max. 30 dagen aan één gesloten hier mocht zijn en dat was dus duidelijk overschreden. Het gevolg was, dat Jan Colombia voorlopig niet uit mag. Ik heb hem vrijdagmiddag maar weer van het vliegveld opgehaald en terug gebracht naar het Hilton. Zijn vrouw Joke en collega Rudy mochten wel vertrekken en hebben dat dan ook maar in goed overleg met elkaar gedaan. Jan moet nu eerst maandag a.s. een stempel halen op een douane kantoor hier ergens in het centrum van Cartagena. Hierna zou hij dan alsnog het land mogen verlaten. Of het verkrijgen van zo'n stempel soepel gaat verlopen, betwijfelen we met ons allen op voorhand ten zeerste gezien de bureaucratie die hier heerst.