Bericht Nr. 81 vanuit Colombia

Zoals vorige week al aangegeven, zou ik uiterlijk deze week de Colombiaanse tegenhanger van de bekende Nederlandse Blauwe enveloppe ontvangen. En ja hoor, afgelopen maandag kwam ie binnen. Weliswaar niet in een enveloppe maar per e-mail. Binnen ruim één week heeft de Colombiaanse Belastingdienst berekend wat er betaald moet worden en dat loog er niet om. Voor 19 augustus a.s. moet er een bedrag van bijna 60.000.000,- peso's overgemaakt worden. In euro's is dat gelijk aan bijna € 24.000,-. Gelukkig behoef ik dat niet zelf te betalen maar kan ik de aanslag doorschuiven naar mijn werkgever. De belastingdienst accepteert echter niet, dat een belastingaanslag vanuit het buitenland word betaald. Daarom moet het bedrag eerst op een Colombiaanse bank gestort worden en omdat ik hier zelf geen bankrekening heb, moet mijn werkgever dit bedrag overmaken op de bankrekening van collega Ruud. Zo gauw het geld hier op de bank is ontvangen krijgt Ruud dan een mailtje met het verzoek om naar zijn bank te gaan om uit te leggen dat dit bedrag bedoeld is om de Colombiaanse belastingaanslag van mij te kunnen betalen. Dat lijkt gemakkelijker dan het is. Eerst zal ik Ruud moeten machtigen, dat hij voor mij deze aanslag mag betalen en dat hij dus geld gestort krijgt, dat eigenlijk niet voor hem bestemd is. Of het machtiging zo maar lukt is voor ons beiden nog maar de vraag, dit hebben we nog niet eerder bij de hakken gehad. Voor mij is het namelijk de eerste keer dat ik belasting moet betalen. Over 2009 hoefde ik niets te betalen omdat we toen nog te kort in Colombia verbleven. Omdat de bankmedewerkers (en zij niet alleen) hier nogal wantrouwend zijn moet je er gemiddeld twee uur voor uit trekken voordat deze mensen overtuigd zijn dat het echt om wit geld gaat en niet om zwart of crimineel geld en dat het geld bedoeld is om bij het volgende loket weer af te geven zodat er aan de Colombiaanse belastingplicht word voldaan. Omdat maandag a.s. hier een nationale vrije dag is (Maria ten Hemelopneming) en het sowieso al een dag of drie duurt voordat het in Nederland gestorte bedrag hier bij een lokale bank arriveert, zullen Ruud en ik pas in de loop van de volgende week het traject van machtigen en betalen kunnen opstarten. Of we dat allemaal geregeld kunnen krijgen voor vrijdag 19 augustus a.s., zal nog moeten blijken. Ik kom daar volgende week wel op terug.

T.a.v. het werk heb ik de laatste twee weken veel extra uren gemaakt met een aantal werkdagen die twaalf uur duurden en ook een aantal zaterdag ochtenden zijn er al aan gespendeerd. Maar goed, dat hoort er nu één keer bij als je naar het einde van een traject gaat. Hopelijk kunnen we deel 1 van dit programma nog voor het eind van dit jaar afsluiten en het resultaat overdragen aan de klant.

Bericht Nr. 80 vanuit Colombia

Ik heb al diverse keren gemeld, dat wachten in Colombia een nationale hobby is. Dit gaat niet voor alles op. Op het moment, dat men geld denkt te kunnen ontvangen, gaat het allemaal plotseling veel sneller, zo ook met de Colombiaanse belastingdienst. Twee weken terug heb ik nog gemeld, dat ik via het aanvragen van een RUT een NIT zou krijgen. Dit NIT is een soort persoonlijk belastingnummer wat te vergelijken is met het Nederlandse Burger Service Nummer (het voormalige SOFI nummer). Deze week kreeg ik al bericht, dat er een NIT nummer voor mij is belegd en dat men het belastingformulier voor mij had ingestuurd. Gelijktijdig kreeg ik de melding, dat ik eind deze week of begin volgende week al mijn aanslag zou ontvangen waarop ik dan kan zien hoeveel belasting er betaald moet worden. Dus iets kan ook wel snel gaan!!

Vorig weekend is hier het wereld kampioenschap voetbal voor spelers jonger dan 20 jaar begonnen. Een aantal wedstrijden worden hier in Cartagena gespeeld en daarom verblijven er een aantal teams en bobo's in Cartagena. Het team van Oostenrijk verblijft in het Hilton waar ik dagelijks kom om een daar ook verblijvende collega op te halen en uiteraard ook weer weg te brengen. Sinds dat voetbal team daar verblijft, stikt het in en rondom het Hilton van de politie. Ik schat in, dat je van dat aantal zo drie voetbalteams kunt opstellen en dan zijn er ook nog voldoende reservespelers beschikbaar. Eén van de hoofdsponsors is Hyundai en daarom worden de (echte) voetballers en de bobo's in bussen en auto's van dit merk vervoerd. Omdat de meeste van deze auto's en bussen nieuw zijn, mogen die hier in het kader van dit sportevenement zonder kentekenplaat rondrijden. Blijkbaar hebben die andere privileges dan de gewone man of vrouw.

Omdat ik deze week voor mijn vorige appartement weer een rekening van de elektriciteit leverancier kreeg waar op stond dat ik in Juli 42 KWh had verbruikt terwijl dit appartement al vanaf eind april leeg staat en alle zekeringen zijn uitgeschakeld, heb ik natuurlijk weer bezwaar aangetekend. Binnen een dag kreeg ik al bericht dat ik toch echt stroom had verbruikt en om dat aan te tonen had men er deze keer de meterstanden van resp. Juni en Juli bijgevoegd. Na bijna twee jaar vragen om de meterstand heb ik dus nu de meterstand van Juli beschikbaar en ben er mee aan het rekenen geslagen. Ik heb de verbruikte KWh zoals die in een brief van de elektriciteit leverancier staan en waarop die belachelijk hoge rekening van bijna 11 miljoen peso's is gebaseerd van de eindstand van Juli afgetrokken en kom dan tot de ontdekking, dat de beginstand in Oktober 2009 (toen we in appartement zijn gaan wonen), op min 24000 KWh moeten hebben gestaan. Ik denk, dat het uniek is dat er elektriciteit meters zijn die in het begin blijkbaar de verkeerde kant opgedraaid hebben. Omdat de eindstand van Juli j.l. 16000 KWh is, hebben we dus in minder dan twee jaar tijd zo'n 40000 KWh stroom verbruikt. Het lijkt er dus op, dat men mij de stroomkosten van een deel van Cartagena wil laten betalen. Dit zal nog wel weer een vervolg krijgen.

Bericht Nr. 79 vanuit Colombia

Om te beginnen, kom ik nog even terug op de verhuizing van onze inboedel terug naar Nederland. Zoals bekend is half juni onze inboedel weer in Goor afgeleverd m.u.v. één doos waar een hoofd- en een voeteneind van een bed in zat. Via het Nederlandse verhuisbedrijf hebben ze hier in de haven van Cartagena alles afgezocht maar niets kunnen vinden. Het verhuisbedrijf was al driftig op zoek naar een leverancier die zo'n zelfde soort bed zou kunnen leveren tot dat we vorige week bericht kregen, dat de bewuste doos was terug gevonden. Hij bleek tussen het verpakkingsmateriaal in een loods van de Nederlandse verhuizer in Den Haag te liggen. Morgen word het alsnog afgeleverd en daarmee is de verhuizing uiteindelijk tot een goed einde gekomen want ook deze week hebben we de kosten vergoed gekregen voor zaken die niet helemaal goed waren verpakt en/of beschadigd of gebroken waren.

T.a.v. de problemen met de elektriciteit leverancier schiet het nog geen (elektriciteit) meter op. De klacht over de hoge rekening (bijna 11 miljoen peso's) loopt nu bijna een jaar. Maandelijks krijg ik via de makelaar een mail met een inlogcode zodat ik op internet de voortgang van die klacht kan volgen. Elke maand zie ik dat de klacht nog in behandeling is en dat het nog 41 dagen duurt voor dat het word afgerond. Die 41 dagen staat er al zolang op als dat ik op die site kan inloggen. Blijkbaar hebben ze daar een probleem met de meter die de dagen aftelt. Waar ben ik dat ook al niet eens ergens anders tegen gekomen?? Wat mij wel opvalt, is dat het aantal bijlagen dat op die site aan mijn klacht is gekoppeld, gestadig groeit. Er zijn nu intussen 36 A4-tjes met correspondentie over en weer toegevoegd. Ik weet niet waar dit eindigt.

Ook met de rekeningen in mijn huidige appartement gaat het niet goed. Dezelfde elektriciteit leverancier houd stug vol, dat sinds ik er in ben getrokken en dat was eind april, ik geen elektriciteit verbruik, terwijl ik toch echt dagelijks diverse elektrische apparaten gebruik. Nu voor de derde achtereenvolgende maand behoef ik alleen maar de meterhuur te betalen. De makelaar heeft hierover namens mij 2 maanden geleden een klacht over ingediend maar zij krijgt er geen antwoord op. Ik ben bang, dat dit ook weer een langslepende kwestie word waarvan ik niet weet wanneer men bij de elektriciteit boer wakker word.

Ook met de internet rekening gaat het plotseling fout. Ook daar betaal ik veel minder dan wat ik zou moeten betalen. Nu kan ik mij over dit alles stil houden maar vroeg of laat zal er toch een naheffing komen en moet het één keer betaald worden. Mijn voorkeur gaat toch uit om maandelijks mijn echte onkosten te betalen en niet hetzelfde gehouwehoer te krijgen wat ik nu al bijna een jaar met mijn vorige appartement heb.

Afgelopen donderdag was ik voor 8 uur 's avonds weer eens een keer uitgenodigd voor een diner in de 'Oude Stad' (Centro Historico). Ruim een uur eerder begon het echter gigantisch te onweren en te regenen. Toen ik om kwart voor acht een taxi wilde nemen, bleek er aan de overkant van de straat, waar er normaal minimaal 4 staan, geen één te staan terwijl de straten compleet waren ondergelopen. Omdat er verder bijna geen verkeer was, vroeg ik aan de receptionist in ons gebouw om voor mij een taxi te bellen. Hij heeft het geprobeerd maar de telefoon werd niet opgenomen. Terwijl ik buiten onder mijn paraplu stond te wachten, kwam er een andere medewerker van het gebouw met het aanbod om voor mij een taxi te gaan zoeken. Hij greep mijn paraplu en ging in draf door de regen op zoek. Na ca. 10 minuten wachten, had ik er genoeg van en besloot om dan maar zelf met de auto te gaan, maar omdat ik weet dat er in de buurt van dat restaurant weinig tot geen parkeer gelegenheid is, had ik mijn paraplu nodig om dan in ieder geval nog redelijk droog de afstand tussen een parkeerplaats en het restaurant af te kunnen leggen, maar ja mijn paraplu had ik even niet meer. Een minuut of 5 later kwam er een taxi aan rijden met de medewerker van het gebouw en mijn paraplu. Bij het instappen voelde ik gelijk al, dat de gehele achterbank doornat was, blijkbaar was deze auto niet geheel waterdicht. Nadat ik mijn bestemming had doorgegeven aan de chauffeur, bleef hij toch staan omdat er volgens hem teveel water op de straat stond. De kleinere auto's. zoals taxi's gingen inderdaad tot aan de bodemplaat door het water. Als ik de dubbele prijs wilde betalen, wilde hij mij wel wegbrengen. Ik heb hem de bekende vinger laten zien, ben uitgestapt en ben alsnog in mijn eigen auto gestapt. Bij hoge uitzondering kon ik de auto pal voor de deur van het restaurant parkeren en kwam dus droog binnen. Al met al was ik een half uurtje te laat maar men had netjes op mij gewacht met het bestellen van het eten. Uiteindelijk is het nog een gezellige avond geworden.

Toen ik later die avond mijn shirt uittrok, bleken er allemaal bruine vlekken op te zitten. Die zijn er waarschijnlijk opgekomen toen ik even in die niet geheel waterdichte taxi heb gezeten of ze zijn er opgekomen toen ik in de parkeergarage in mijn eigen auto stapte. Ondanks dat er boven mijn parkeerplaats in die garage nog zo'n 28 verdiepingen zitten, lekte er overal water uit het bovenliggende parkeerdek. Ik had bijna een paraplu nodig om droog in de auto te komen.

Bericht Nr. 78 vanuit Colombia

Zo, hier weer eens een berichtje vanuit Colombia. De drie weken vakantie in Nederland zijn voorbij gevlogen en ik heb er al weer (en deze keer een drukke werkweek) opzitten.

Eerst kom ik nog even terug op de Colombiaanse werkwijze van Ziggo. Zoals de vorige keer gemeld, kwam men eerst aan de deur in Enschede waar wij 5 jaar geleden even hebben gewoond in afwachting van de oplevering van ons nieuwe huis in Goor. De tweede keer kwamen ze wel op het goede adres maar men had toen een telefoonnummer voor ons gereserveerd dat begon met 053 (Enschede) i.p.v. 0547 (Goor). Dit kon niet zomaar even worden gewijzigd, de opdracht moest men laten vervallen en een nieuwe inschieten die dan een week later uitgevoerd zou worden. Inderdaad een week later kwam er weer een monteur die uiteindelijk alles kon aansluiten zodat we nu een vaste telefoonverbinding, HD tv en internet hebben. Hier ging dus uiteindelijk het spreekwoord van 3x scheepsrecht op.

Hieraan voorafgaand is onze inboedel weer in Goor afgeleverd. Helaas is er 1 doos ergens achtergebleven. We zitten nu met een (logeer) bed waarvan het hoofd- en voeteneind ontbreekt. Via het verhuisbedrijf word nu gezocht naar een leverancier die deze spullen kan naleveren en anders word er op kosten van die verhuizer een compleet nieuw bed gekocht.

Omdat de inboedel één week voor mijn thuiskomst al in Goor aan kwam, had Annet samen met onze kinderen en vrienden zo'n beetje alles al op z'n plaats gezet. Voor mij bleef er dus niet zoveel meer over om te doen dan nog wat spullen aan de muur op te hangen en zijn we verder druk geweest met andere zaken zoals de aankoop van een caravan en de inrichting er van. Helaas hebben we er nog niet echt van kunnen genieten, omdat ik er al na 1 dag door een (stomme) stuurfout een gat in heb gereden. De caravan kon dus linea recta weer terug naar de dealer. Omdat ik toen intussen al weer in Cartagena zat, hebben Annet en vriend Arie dit gedaan. Gelukkig zijn we verzekerd en heeft Annet het bij de verzekeraar gemeld. Daar kreeg ze te horen, dat bij schade boven de €500,- er een expert bij moest komen. Omdat de gehele zijwand vervangen moet worden, komen we ruim boven dat bedrag en dat is ook aan de verzekeraar gemeld, maar wie er kwam, dat was geen expert. Annet heeft gisteren maar weer eens gebeld en na 3x doorverbinden kwam ze op een afdeling terecht waar haar werd verteld dat de expert pas bij schades boven de €1000,- kwam kijken. Nu is er een afspraak voor maandag a.s. gemaakt en is er dus weer ruim een week verloren door slechte interne communicatie bij de verzekeraar. Ook hier lijkt het een beetje op de Colombiaanse werkwijze te gaan lijken.

Hier in Cartagena kreeg ik deze week het verzoek om een Colombiaans belastingformulier in te vullen. Omdat volledig te kunnen doen, moet je eerst een z.g.n. 'RUT' nummer aanvragen en daarna krijg je 'NIT' nummer toegewezen dat dan weer op dat belasting formulier ingevuld moet worden. Met het aanvraagformulier voor dat RUT nummer moest ik weer eens naar de notaris. Na een uurtje wachten had ik de benodigde stempel en handtekening. Tot mijn verbazing had men deze keer helemaal geen vingerafdruk van mij nodig. Dit formulier moest aangetekend naar het accountants bureau in Bogota gestuurd worden. Hiervoor moet je weer naar een ander kantoor. Gelukkig ging iemand van de marine met mij mee. Toen we daar aankwamen, bleek dat ik eerst in een winkel verderop een enveloppe moest kopen. Hierna weer terug naar het bewuste kantoor waar ik kon aansluiten in een rij van ca. 15 personen voor één geopend loket. Maar goed een uurtje later heb ik mijn enveloppe kunnen afgeven en nu maar wachten op mijn NIT nummer zodat het belastingformulier verder ingevuld kan worden. Ik heb begrepen, dat dit voor 1 augustus a.s. moet gebeuren maar of dit allemaal lukt is nog maar de vraag.

Bericht Nr. 77 vanuit Colombia

Zo, dit is voorlopig voor minimaal de komende vier weken het laatste bericht vanuit Colombia omdat ik donderdag a.s. naar Nederland ga voor een (werk) vakantie van drie weken. Het is de bedoeling, dat ik dan 14 juli a.s. weer naar Colombia terug reis.

Omdat er zowel de vorige week alsook deze week niet echt vermeldenswaardige zaken zijn voorgevallen, word dit een kort berichtje. Een aantal zaken kan ik nog wel melden:

• Het gedoe met de elektriciteit leverancier is nog steeds niet opgelost. Een tijdje terug dacht ik dat het probleem voorbij was want het nog te betalen bedrag van bijna 11 miljoen Colombiaanse Peso's stond niet meer op de rekeningen van zowel maart als april vermeld. Omdat de huur van het vorige appartement twee jaar geleden t.e.m. september 2011 vooruit is betaald, heb ik op verzoek van mijn werkgever de sleutel nog niet ingeleverd. Daarom krijg ik nog wel rekeningen voor water en elektriciteit waar dan in principe alleen de kosten van de meterhuur of vastrecht op vermeld staan. Bij de water rekening klopt dit en is er niets mis mee. De rekening van de elektriciteit leverancier verbaasde mij hevig. Ondanks dat het appartement al sinds 28 april j.l. leeg staat en ik in de meterkast alle stoppen heb teruggedraaid, zou er toch ca. 1050Kwh stroom zijn verbruikt en moest ik daar bijna 400.000 peso's voor betalen. Ook was het bedrag van bijna 11.000.000 peso's weer vermeld. Het zal duidelijk zijn, dat ik direct weer bezwaar heb aangetekend en dat ik geen van beide bedragen heb betaald. Ik wacht nog op hun antwoord.
• Van dezelfde maatschappij kreeg ik voor mijn huidige appartement (waar ik sinds 28 april j.l. woon) een rekening waar echter op stond dat ik in de afgelopen maand mei 0,0 Kwh stroom had verbruikt terwijl ik hier toch al echt al sinds eind april woon en dus ook elektriciteit gebruik. Ik behoefde alleen maar de meterhuur van ruim 14000,- peso's te betalen. Ook hier heb ik bezwaar tegen gemaakt en gezegd dat ik maandelijks mijn echte verbruik wil betalen om te voorkomen dat ik aan het eind van de huur periode dezelfde problemen krijg, die ik nu al bijna een jaar bij mijn vorige appartement heb.
• Op sommige punten gaat het in Nederland al niet veel beter dan hier in Colombia. Gisteren zou Ziggo een vaste telefoon aansluiting maken in ons huis in Goor. Wie er op kwam dagen, was niet Ziggo. Nadat Annet er maar eens achter aan had gebeld, bleek dat de monteur in Enschede was geweest op het adres waar wij na onze terugkomst (eind 2005) vanuit Griekenland 10 maanden hebben gewoond en er al sinds oktober 2006 niet meer wonen!!. De Ziggo rekeningen staan gewoon op ons adres in Goor en Annet heeft bij de aanvraag dat ook nog duidelijk aangegeven. Kortom wij hebben voorlopig nog geen vaste telefoon verbinding en moeten hier dus ook maar gaan wachten. Gelukkig hebben we daar veel ervaring mee.
• Een positief punt is, dat onze inboedel juist vandaag weer in Goor is afgeleverd en Annet (en ik vanaf aanstaande vrijdag) weer in ons eigen bedje kunnen slapen.

Zo, dit is het voorlopig. Ik wens iedereen die nog op vakantie gaat, een heel fijne vakantie toe en wie weet, kom ik het komende weekend sommige van jullie nog wel tegen op het Goorse School en Volksfeest en anders tot over zo'n 4 of 5 weken via het volgende bericht vanuit Colombia.

Bericht Nr. 76 vanuit Colombia

Deze keer komt mijn bericht een paar dagen later dan jullie gewend zijn. De reden is, dat ik samen met een aantal collega's een lang weekend naar Santa Marta ben geweest. Hierover verderop meer.

Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de felicitaties die ik afgelopen dinsdag 31 mei (of in sommige gevallen wat later), heb gekregen voor het feit dat ik 61 jaar geleden op deze wereld ben komen wonen. Samen met collega Rob die 3 dagen eerder jarig was heb ik de hier aanwezige collega's met hun vrouwen getrakteerd op een dinertje. Op de dag zelf zijn deze zelfde collega's nog even langs geweest voor een borrel en wat aanverwante zaken. Ook de gepensioneerde Stork Hengelo medewerker Jan Sieders en zijn Colombiaanse vrouw Myriam die hier in Cartagena wonen en die wij een jaar geleden hebben leren kennen, waren aanwezig. Het was even passen, maar uiteindelijk zaten we met 12 personen op het balkon achter de borrel. Het was gezellig.

Ergens vorig jaar heb ik al eens een keer gemeld, dat wij in ons in tussen vorige appartement geen zonneschermen meer nodig hadden omdat de ramen zo smerig waren dat de zon volledig gedempt werd. Ondanks herhaald vragen en het nog vaker ontvangen van toezeggingen om die ramen te lappen, en waar ik zelf niet bij kan komen, gebeurde er helemaal niets tot afgelopen woensdag. Toen ik tegen 5 uur van mijn werk thuis kwam, zag ik steeds twee touwen voor mijn balkon heen en weer zwiepen en mijn balkon was nat zonder dat het had geregend. Toen ik over de rand keek, zag ik wat er aan de hand was. De glazenwasser zat op een smal plankje dat aan de twee touwen was vastgemaakt. Ook was er een hogedrukspuit aan dat plankje vastgemaakt. Vanaf het dak van het gebouw kwamen de waterslang en het verlengsnoer zodat hij met de spuit de ramen en ook de glazen platen van de balkons kon schoon spuiten. Als je stil op zo'n plankje zit, kun je per keer dat de glazenwasser zich van boven naar beneden laat zakken, maar een relatief smalle strook schoonspuiten. Slim als de Colombianen soms zijn, had men daar het volgende op gevonden. Beneden in het (lege) zwembad stond iemand die elke keer een zwieper aan de touwen gaf zodat de glazenwasser per keer een bredere strook kon schoon spuiten. Alles is intussen weer redelijk schoon en nu maar afwachten wanneer hij weer terug komt.

De glazenwasser aan het werk. Beneden in het zwembad staat iemand die de glazenwasser elke keer een zwieper geeft zodat hij in één keer een bredere strook kan schoonmaken..

De glazenwasser zittend op een smal plankje tussen de touwen, waterslang en verlengkabel.

De glazenwasser aan het werk.

Zoals wellicht bekend, worden veel extra vrije dagen zoals o.a. Hemelvaartsdag doorgeschoven naar de eerstvolgende maandag. Afgelopen donderdag (Hemelvaartsdag in Nederland), en ook vrijdag waren hier normale werkdagen. Daarvoor in de plaats hadden wij vandaag (maandag) een vrije dag en dit lange weekend hebben we dan ook gebruikt om afgelopen zaterdag met in totaal 6 personen in twee auto's naar Santa Marta te rijden dat hier ruim 200 km. noordelijk van Cartagena ligt. Door de drukte en soms de kwaliteit van het wegdek, rij je daar meer dan 4 uur over. Zo kwamen we zaterdag rond 2 uur s' middags bij het gereserveerde appartement aan dat bij Hotel Santorini behoorde. Na inchecken moesten we met de auto's nog zo'n 300 meter door rijden en vonden daar een groot appartement met 4 slaapkamers en even zoveel badkamers. Verder was er een mooi zwembad bij en lag het minder dan 5 minuten lopen van af het strand. Voor het ontbijt moesten we weer in een ander deel van het hotel zijn, dat zo'n 500 meter van het appartement lag. Kortom niet allemaal even logisch maar we hebben ons er goed vermaakt. Nadat wij zondag om 7 aan het ontbijt zaten, zijn we om 7:30 in de auto's gestapt en naar het Nationale Park Tayrona gereden, zo'n klein uurtje rijden in de richting van Riohacha. Het kopen van de toegangskaarten kostte nog al wat tijd, omdat er eerst weer van alles gecontroleerd moest worden zoals nationaliteit e.d. en dat gold niet alleen voor ons buitenlanders maar ook voor de Colombianen. Met het kaartje op zak konden we doorrijden tot op een parkeerplaats en daar aan een voettocht van 3,2 kilometer door de jungle beginnen. Tijdens deze voettocht zou je allerlei wilde dieren tegen moet komen. Dit was een tocht over modderige paden die dan weer bergopwaarts en dan weer bergafwaarts ging. Na een uur kwamen we op het eerste van een rij van 6 stranden aan. I.v.m. met de onderstroom mocht je hier het water niet in. Er stond een bord dat er daar tot nu toe al 100 personen waren verdronken. Om bij het tweede strand te komen moesten we 2 smalle (ca. 10 meter breed) riviertjes oversteken. Bij de tweede gleed ik uit op een steen, kwam te vallen en mijn plastic zak met o.a. handdoek, portemonnee e.d. zat gelijk vol water. Behalve een zere knie heb ik geen blijvende schade opgelopen. Uiteindelijk na 2,5 uur lopen kwamen we op het derde strand aan en zijn (op twee personen na) daar gebleven. Die twee personen zijn nog een uur doorgelopen om het derde strand te kunnen bereiken. Rond twee uur s' middags hebben we de terug tocht aanvaard. Je moest via diezelfde route ook weer terug. De oversteek van de twee riviertjes ging goed. Alleen toen ik net de tweede rivier was overgestoken, ontstond er paniek bij een aantal mensen omdat men een krokodil in die rivier had zien zwemmen. We hebben even staan wachten en inderdaad er kwam een krokodil boven water uit en het was niet zo'n kleintje. Zijn lichaamslengte was zo'n 1,5 tot 2 meter en daar komt de staart dan nog bij. In alle rust zwom hij/zij weer terug de rivier op. Meteen ging er een opzichter van het park bij de rivier staan om de andere mensen te waarschuwen voor dit beest. Tegen half vier waren we weer bij de auto's en hadden een leuke maar erg vermoeiende dag gehad. Via internet hadden we gelezen, dat je bij de tocht door de jungle allerlei beesten zoals apen zouden zien maar het enige wat we hebben gezien waren mensapen van hetzelfde soort zoals wij allen er ook uit zien.

Bericht Nr. 75 vanuit Colombia

Het lijkt er op, dat ik hier in mijn nieuwe appartement gelijksoortige problemen krijg als die we in ons vorige appartement hebben gehad. Ik heb vorige week al gemeld, dat ik een vraag over waterschade had gekregen i.v.m. lekkage in een appartement wat 4 verdiepingen hoger ligt. Naar aanleiding van die vraag heb ik wat had rond gekeken maar kon niets vreemds ontdekken. Zondagmorgen echter viel het mij op dat er boven de gas kookplaat een grote vlek op het plafond zat die zelfs door liep naar een slaapkamer die daar achter ligt. Omdat ik het idee had, dat die vlek al aardig aan het opdrogen was heb ik er toen verder geen aandacht aan geschonken en ben het eerlijk gezegd daarna ook vergeten om er nog eens naar te kijken.

Ik werd er weer attent op gemaakt toen ik dinsdag van mijn Griekse collega en boven buurman Andonis die schuin boven mij één verdieping hoger woont, hoorde, dat zijn vrouw ‘s nachts in de woonkamer was uitgegleden omdat daar een flinke laag water lag en waarvan zij in eerste instantie niet wisten waar dat weg kwam. Nader onderzoek leerde dat het water uit de meterkast van zijn buurman (en dat is mijn directe bovenbuurman) kwam omdat daar de waterleiding spontaan was gebroken. Nu is dat ook weer niet zo gek als je weet, dat het allemaal pijpen van plastic zijn waar de watermeter tussen hangt zonder dat die fatsoenlijke ondersteuning hebben. Kortom, het hangt er allemaal maar zo'n beetje los in die meterkast en niet alleen daar, het geldt voor alle appartementen. Toen ik tussen de middag thuis kwam, kon ik mijn eigen sporen door de woonkamer volgen. Het bleek, dat de mat die voor de deur ligt zeik nat was en toen zag ik ook, dat er hele stukken van het stucwerk bol stond van het water wat door het plafond naar beneden lekte. Gelukkig was dit in de hal voor de voordeur.

Een zeiknat plafond bij de voordeur in de hal

Ik heb gelijk iemand van het gebouw gebeld en zoals dat hier gewoonlijk is, kwamen ze vier man sterk de schade opnemen. Ze zijn weer weggegaan met de belofte dat ze het plafond in de keuken gaan overschilderen en dat in de gang de gipsplaten vervangen gaan worden. Ze hebben er alleen niet bij gezegd wanneer ze komen dus dat word waarschijnlijk weer wachten. De doornatte mat hebben ze meegenomen om hem ergens in een wasdroger te drogen.

Toen ik de volgende dag thuis kwam, waren er twee man bezig om het lek van de boven buren boven te krijgen. Ze waren in mijn meterkast aan het zoeken. Deze meterkast is ca, 2,6 meter hoog en in de onderste helft zit een deurtje van ca. 1,3 meter hoog. De bovenste helft is gewoon met een plaat dicht gespijkerd. Ik zag dat ze die plaat er uit hadden gebroken inclusief alle plinten die om die kast zitten. Achter deze plaat bleek een drukmeter te zitten die mogelijk een probleem gaf. Het uiteindelijke resultaat is, dat de mat weer kliedernat was en opnieuw in de droger moest en alle plinten nu zo'n beetje los tegen de meterkast hangen. Hopelijk word het gelijktijdig met plafond weer netjes afgewerkt.

Donderdag had ik even het idee dat er een crimineel bezig was geweest want mijn deurmat was verdwenen. Gisteren lag ie er weer en kreeg ik te horen dat ze weer aan het zoeken waren geweest en dat voor derde keer deze week die mat doorweekt was geraakt en in de droger moest. Zolang het water buiten mijn appartement blijft mogen ze aanrommelen wat ze willen als ik er maar geen hinder van heb.

Nu heb ik het wel over lekkage gehad, maar dat is niets vergeleken met wat men hier elders in Colombia meemaakt. Het schijnt dat men het zwaarste regenseizoen tot nu toe mee maakt met heel veel overstromingen en landverschuivingen. Momenteel staat er al zo'n 1 miljoen hectare land onder water en zijn er al zo'n 2 miljoen mensen die geen dak meer boven hun hoofd hebben. Ook in Barranquilla, maar zo'n 100 km. noordelijk van Cartagena heeft men te maken met zware overstromingen terwijl er hier in Cartagena tot nu toe af en toe gelukkig maar een kleine regenbui valt waarbij dan uiteraard wel gelijk de straten onder water staan. Ik begrijp intussen dat er in Nederland van deze ramp maar weinig tot niets op de journaals of in kranten verschijnt. Colombia is blijkbaar voor velen toch te ver weg om er aandacht aan te besteden.

Bericht Nr. 74 vanuit Colombia

Ik ga nog even verder met het verhaaltje waar ik de vorige week mee ben geëindigd, n.l. de reparatie van de door gefreesde waterleidingen in de vloer van ons huis in Goor. Ik heb de vorige week al gemeld, dat deze reparatie een beetje op de Colombiaanse werkwijze ging lijken. We, en dan m.n. Annet, zijn er achter gekomen, dat ik het woordje 'beetje' beter had kunnen weglaten want wat er fout kon gaan, ging ook fout. We zijn er nog niet helemaal achter, of de Wet van Murphy of inderdaad werken volgens de Colombiaanse methode hier debet aan is. Even een opsomming van wat er deze week t.a.v. het punt vloerverwarming nog meer fout ging:

• Monteur kwam afgelopen maandag terug om het restant van de door gefreesde pijpen te repareren maar kwam er direct om half acht al achter dat hij het verkeerde briefje had gebruikt bij het bij elkaar rapen van de benodigde onderdelen. Hij kon meteen weer terug naar Ede om het juiste materiaal op te halen. In de loop van de dag had hij alles gerepareerd en kon de hoofdkraan weer open gedraaid worden zodat er weer water beschikbaar kwam en dat kwam er ook letterlijk want er bleek een lek onder bij de CV te zitten. Dus, de hoofdkraan kon weer dichtgedraaid worden. Dit lek viel volgens de monteur niet onder zijn verantwoordelijkheid en hij ging dat dus ook niet repareren. Gelukkig hebben wij een contract met de GEAS zodat die gebeld moesten worden.
• De GEAS monteur was er snel en begon met de reparatie, die naar wat ik er op afstand van heb begrepen, wel degelijk was veroorzaakt door de monteur van het vloerverwarmingsbedrijf.
• Intussen was broer Hendrik begonnen om de gefreesde sleuven weer dicht te maken en kwam er samen met Annet achter, dat, m.n. daar waar men de bestaande pijpen had door gefreesd, de nieuw aangebrachte pijpen net boven het vloeroppervlak uitstaken. Dit zou dus een probleem kunnen op leveren tijdens het weer terug leggen van het laminaat. In feite is al deze ellende veroorzaakt door dat de aannemer van ons huis indertijd in 2007 een te dunne afwerkvloer heeft aangebracht.
• Ook met de toegezonden rekening ging het fout. De overheid heeft om de bouw te stimuleren, tijdelijk tot 1 juli a.s. een regeling gemaakt waarmee je maar 6% BTW hoeft te betalen over de arbeidskosten. Uiteraard willen wij daar graag ook van profiteren en hadden daarom aan het vloerverwarmingsbedrijf gevraagd om hier rekening mee te houden in hun factuur. Je raad het al, men had gewoon 19% BTW in rekening gebracht. Dus nu wachten we op een gecorrigeerde rekening.

Intussen is vandaag (zaterdag) het laminaat met hulp van de kinderen en enkele vrienden weer terug gelegd. Gelukkig hebben de te hoog liggende pijpen hierbij verder geen problemen opgeleverd.

Gisteren heb ik bericht gekregen, dat onze inboedel die nu al 2,5 weken in de haven staat op 26 mei a.s. op weg naar Nederland gaat. Het komt naar verwachting op 8 juni a.s. in Amsterdam aan waarna daar het inklaringsproces van start gaat. Dit gaat 10 tot 15 werkdagen kosten. Dit houd in, dat in het ongunstigste geval alles eind juni weer in Goor terug is. Ik kom 23 juni a.s. terug naar Nederland en kan dan mijn vakantie omzetten in een werkvakantie wat op zich niet erg is.

Zojuist kreeg ik de vraag van één van de mensen die hier in dit gebouw werken, of ik ook last wateroverlast had gehad. Gisteren was er blijkbaar op de veertiende verdieping lekkage geweest en men was bang, dat dit tot op de 10^e verdieping waar ik woon was doorgelekt. Gelukkig was dat niet zo en hou ik mijn voeten droog.

Doordat er vorige week een aantal mensen van toeleveranciers zijn begonnen met hun werkzaamheden aan boord, had ik deze week een drukke week met veel vragen en begeleiding van die mensen. Op zich niet erg want daarvoor zit ik hier per slot van rekening in Colombia en de tijd vliegt daardoor voorbij. Vanavond moet ik weer iemand van het vliegveld ophalen zodat de groep weer wat groter word.